Uludağ'da trekking yapmak ya da patika koşmak uzun zamandır hayalimdi! Daha önce Uludağ'da bir yarış düzenlendiğini gördüğümde hemen kayıt olmuştum ama yarış daha sonra iptal edilince, hevesim kursağımda kalmıştı. Bu yıl hem yakında bir yerlerde patika koşma düşüncesi, hem de eskiden kalma Uludağ heveslerimden dolayı 30k parkuruna kayıt oldum. Bu yarış aynı zamanda Kapadokya için de güzel bir antreman olacaktı. Hedef yarışım Ekim'deki Kapadokya 63k olduğu için Uludağ'a büyük bir beklentiyle gitmiyordum ama en kötü yarış bile, en iyi antremandı gözümde.
Yarışa ZirvedekileR grubumuzdan da kayıtlı arkadaşlar vardı. Yarış öncesi Faruk Hoca, Şeyma, Hilmi ve Başaran'la denk gelip, biraz muhabbet ettik. Eğer birlikte devam edebilirsek, kafamda Hilmi'yle koşmayı planladım.
 |
| 100k ve 66k sporcuları |
Kit işlemlerinden sonra giyinip, start alanına geçtim. Hava soğuk değildi ama yukarı çıktıkça üşür müyüm emin olamadım. İçime bir kat daha giyip giymeme konusunda kararsız kaldım, en sonunda atletle koşmaya karar verdim. Üşürsem yağmurluğum vardı onu giyecektim. Çanta, atletin omuz kısımlarından arkamı çok rahatsız etti, bir daha atlet-çanta kombinasyonu yapmayacağım.
Start alanında Hilmi'yle beraber yarışı beklemeye başladık. Biraz streching yaptık ve hafif bir jog attım. 09.00'da başlaması gereken yarış, belediye başkanının 20 dk. geç gelmesi sebebiyle 09:25 gibi başladı ve sporcular arasında haklı olarak homurtulara sebep oldu. Her şey mükemmel olsa da, maalesef bazı protokolleri aşamıyoruz şu canım ülkemde!
 |
| Yarış öncesi |
13k ve 30k birlikte start aldık. Start aldığımız noktada rakım yaklaşık 1.800 m. civarındaydı. Daha önce bu kadar yüksek irtifada koşmamıştım ama iki defa bisikletle Erciyes Dağı'na çıkmıştım. O zaman herhangi bir sağlık problemi yaşamamıştım. Bakalım bu sefer vücudum nasıl tepki verecek bu yüksekliğe.
Bizimle birlikte startta yaklaşık 600'e yakın bir sporcu grubu vardı. Organizatörlerin bu gibi uzun soluklu yarışlarda aralara kısa mesafeli parkurlar da sıkıştırmaları hem ortamı şenlendiriyor, hem de daha heyecanlı mücadeleler ortaya çıkıyor. Startla beraber alandan çıkıp, sola döndük ve 1k yokuş aşağı devam ettik. Buraları Hilmi'yle beraber geçtim. Yolun sağında ve solunda dizilmiş çocuklar ve organizasyon görevlilerine el çakarak ilerlemeye devam ettik.
 |
| Hilmi çok iyi yarış koştu |
2.km ile birlikte irtifa kazanmaya başladık. 2.km'de 4 müzisyen klasik müzik eşliğinde bizi selamladılar, harika bir görüntüydü gerçekten. İlk kez koşarken canlı klasik müzik dinliyordum, bir yaşıma daha girdim, ey Mozart100 gör bunları gör!...Öyle finişe 600 basamak koyacağına iki tane müzisyen koysan parkura😜
Yukarılara çıktıkça bir yandan da manzarayı kaçırmak istemediğimden durup bol bol fotoğraf çektim. Bu arada nabzım biraz yükselip de nefes nefese kalınca yürümeye geçtim ve Hilmi'ye devam etmesini söyledim. Hilmi de batonları çıkarıp, temposunu arttırdı. Sonra da finişte görüştük bir daha 😀
 |
| 3km. civarı |
6.km de Volfram Madeni'nde 1.CP vardı. Bu nokta, yarışta çıkacağımız en yüksek nokta ve 2.100 m. civarındaydı. Böylece toplam 1.000 m irtifanın 300 m.sini ilk 6 km.de almış olduk. 1.CP'de süre ölçümü alınmadı, sadece su ikmali vardı. Sırtımda taşıdığım çantanın su haznesi yarıştan önce alt kısmından su kaçırmaya başlamıştı. Üç yarış koştum "emektar" Kalenji çantamla, ama su haznesi miadını doldurdu sanırım. 1.CP'de durup suyumu kontrol ettim ve yeniden doldurdum. Ne de olsa yolumuz uzundu (heyecanımız yüksekti, gençliğimiz vardı 😊). Bu yüzden burada bayağı zaman kaybettim. Yokuşta geçtiğim sporcuların tamamı beni 1.CP'de geçti .
1.CP'den sonra 10.km'ye kadar tatlı bir iniş vardı. Çok abartmadan 4.50-5.30 paceler arası burayı indim. 12.km'de 13k koşucuları finişe gitmek için bizden ayrıldılar ve bundan sonra sadece 30k koşucularıyla koşmaya başladık. Buradan itibaren tekrar irtifa kazanmaya başladık. 12.km sanırım gerçek anlamda son defa koştuğum noktaydı. Buradan sonra genelde finişe kadar yürü-koş-yürü ilerledim ama daha çok yürümek durumunda kaldım diyebilirim.
13.km civarında ormana girdik. Burası hem kayalık zemin, hem de sık bitki örtüsü sebebiyle çok teknik bir bölümdü ve iniş olmasına rağmen önümdekilerle adeta çıkış temposunda iniyordum. Buralarda ortalama tempom 7.00 ile 11.00 pace arasındaydı. Harika bir parkur gerçekten. 14.km de bir hanımefendi bileğini burkmuştu. Bileğine sargı yapmasına yardım ettik. Bu teknik inişi bir sakatlık çıkmadan bitirebildiğime şükrediyorum ki yarış sonrası başka bileğini burkanlar da olmuş.
Ormana girdiğimiz noktada 50 m. kadar rotadan çıktık. Bu arada bu yarışta ilk kez Garmin'in rota takip özelliğini kullandım. Bu sayede tekrar rotaya döndüm ve koşmaya devam ettim. Bunu sanırım bundan sonra da kullanacağım, faydasını gördüm diyebilirim.
 |
| 2. Oteller Bölgesi |
18.km de 2.CP'ye ulaştım. Bu CP yiyecek, içecek açısından oldukça iyiydi. Portakal, soda, tuzlu kraker, kola vs... epey zengin bir menü vardı. 6.km den beri kola aşeriyordum. Tam zamanında çok iyi geldi.
2.CP, Uludağ'a araçla çıktığımız yolun kenarındaydı. Buradan çıkıp, asfalt yoldan karşıya geçip, tekrar yolun karşısından ormana girdik. Burada iniş çıkış bir parkurdan geçtikten sonra, parkurun en düşük noktasına 1.500 m. ye indik ve tekrar yükselmeye başladık. Sarıalan teleferik istasyonunun olduğu bölgeden geçtik. Burası oldukça kalabalıktı. Teleferik istasyonundan yukarı koşmaya başladığımız sırada üzerimizden teleferikler geçmeye başladı. Koşmaya başladık desem de çoğunlukla yürüyorduk. 25.km de KSK One Team'in üyeleri bize gaz vermeye çalıştılar. Mini bir cheerzone kurmuşlardı. Buradaki coşkuyla bir 100 m. koştuğumu hatırlıyorum. Bu yolun bitiminde küçük bir köprüden geçerek son CP'ye ulaştık. Burada sadece su olduğundan beklemedim ve yola devam ettim.
Son bölümde yükselmeye devam ederken yanımızda akan Softaboğan şelalesinin sesiyle birlikte ilerliyorduk. Görüntü çok güzeldi. Şelalenin geçişinde organizasyon görevlileri yardım ettiler. Sağolsunlar 1-2 poz fotoğrafımı da çektiler. Garminim artık 2 km. yolum kaldığını gösteriyordu ama hala orman içinde sağımda akan şelale boyunca ilerliyordum. Uzun süre tek gittiğim için ha şimdi bir ayı suya inmişse naparım diye içimden geçirdiğim anlar da olmadı değil. İlerliyordum ilerlemesine ama finiş olacak Oteller Bölgesi'ne dair ortalıkta herhangi bir emare yoktu. Ormanda piknik ve kamp yapan insanlar tek yaşam belirtisiydi. Herhalde bir tepeyi aşacağız ve arkasında otelleri göreceğiz diye kafamdan geçiriyordum.
1 km. kala bizimkileri aradım. Geç kaldığım için merak etmişler, "herkes geldi sen gelemedin" diye dert yandılar 😀 10 dk. sonra finişte olacağımı söyledim. Bu arada otelleri ve finiş noktasını gördüm. Biraz tempo yapıp önümde giden 7-8 sporcuyu geçtim. Şeyma'yı gördüm. Yarışını saatler önce bitirmiş gibiydi😀Gerçekten de saatler önce bitirmiş! 200 m. ileride de bizimkileri gördüm. Duru yanıma geldi ve elimden tutup, finişe kadar benimle koştu. Çok güzel bir yarış koşmadım belki ama, çok güzel bir finiş yaptım...
 |
| Softaboğan Şelalesi |
Finişte ZirvedekileR'den arkadaşlarla karşılaştık. Faruk Hoca ile beraber toplu bir fotoğraf çektirdik, akabinde de vedalaşıp, ayrıldık.
Yarış beklentimin üzerinde güzel bir parkurda koşuldu. Geç başlaması eksi puandı. CP'ler ve görevlilerin ilgisi çok iyiydi. Gelecek yıl kesinlikle tekrar katılmayı düşünüyorum ve gruptaki arkadaşlara da tavsiye edeceğim. Koşuya başladığımdan beri kızımla finiş yapma hayalimi de Uludağ'da gerçekleştirmek ayrıca bir mutluluk oldu benim için.
 |
| ZirvedekileR |
Yarışı 5 saat civarı bir sürede tamamladım.
Yarışın strava kaydı aşağıdaki linkte.
Yorumlar
Yorum Gönder